W dniach 19–23 maja 2025 roku odbyłem mobilność dydaktyczną w ramach programu Erasmus+ (Teaching Staff Mobility – STA) na zaproszenie Department of Mechanical, Chemical and Materials Engineering, University of Cagliari (CAGLIAR01), Włochy. Gospodarzem wizyty był prof. Mohamad El Mehtedi, specjalista w zakresie materiałów inżynierskich i technologii wytwarzania.
Podczas pobytu miałem okazję zaprezentować wyniki moich badań w formie prezentacji poświęconej nowoczesnym metodom wytwarzania oraz charakterystyce właściwości kompozytów polimerowych na bazie PHBV z dodatkiem napełniaczy pochodzenia roślinnego. Wystąpienie to stało się punktem wyjścia do szeregu interesujących dyskusji naukowych, dotyczących aktualnych trendów w przetwórstwie biopolimerów, ich zastosowań oraz wyzwań technologicznych. Dodatkowo, w ramach wizyty przedstawiłem krótką prezentację promującą Politechnikę Rzeszowską oraz działalność Katedry Przeróbki Plastycznej, sygnalizując potencjał badawczy i możliwe obszary współpracy naukowej.
Odbyłem również spotkania z kadrą naukową Uniwersytetu w Cagliari, w trakcie których zidentyfikowano wspólne obszary badawcze, m.in. w zakresie przetwórstwa materiałów biodegradowalnych, technik mikroskopowych i analizy właściwości mechanicznych. Omawiano także możliwości wspólnych publikacji oraz przyszłych projektów badawczych.
Wizyta w Cagliari była również okazją do bliższego poznania kulturowego i przyrodniczego dziedzictwa stolicy Sardynii. Miasto urzeka swoim śródziemnomorskim klimatem, różnorodnością architektury oraz bogatą historią sięgającą czasów rzymskich. Odwiedziłem m.in. zabytkową dzielnicę Castello, malowniczo położoną na wzgórzu i oferującą panoramiczne widoki na miasto i zatokę, a także Ogród Botaniczny Uniwersytetu w Cagliari, będący ważnym ośrodkiem badań i ochrony lokalnej flory. Spacerując po ulicach miasta, miałem okazję doświadczyć unikalnej atmosfery południowowłoskiego życia codziennego, a kontakt z lokalną architekturą, sztuką i historią dostarczył wielu inspiracji i pozytywnych wrażeń.
Z perspektywy indywidualnej mobilność stanowiła niezwykle cenne doświadczenie zarówno na płaszczyźnie merytorycznej, jak i osobistej. Umożliwiła mi znaczące poszerzenie horyzontów naukowych poprzez bezpośredni kontakt z innym środowiskiem akademickim, w którym prowadzi się badania nad pokrewną tematyką, lecz z odmiennymi podejściami metodologicznymi i zapleczem technologicznym.